Prelekcja Prezesa TPZ Zbigniewa Teofila Jacha ukazała życie Ignacego Jana Paderewskiego w niezwykle bogatych barwach. Uczestnicy poznali początki kariery przyszłego geniusza fortepianu, jego dzieciństwo w Kuryłówce, patriotyczne wychowanie bez rodziców. Usłyszeli też o trudzie nauki gry na fortepianie, latach studiów w Berlinie i Wiedniu, przyjaźni z Heleną Modrzejewską, a także o triumfalnym debiucie w Paryżu w 1888 roku.
Kolejne spotkanie z cyklu miesięcznych prelekcji organizowanych przez Towarzystwo Przyjaciół Zambrowa odbyło się dzisiaj w siedzibie Stowarzyszenia Szansa w Zambrowie. Tym razem jego temat poświęcono postaci wyjątkowej – Ignacemu Janowi Paderewskiemu, wielkiemu artyście, patriocie i premierowi niepodległej Polski. Wydarzenie, które poprowadził Prezes Towarzystwa Przyjaciół Zambrowa Zbigniew Teofil Jach, przerodziło się w barwną lekcję historii, muzyki i dumy narodowej.
Spotkanie tradycyjnie rozpoczęło się od krótkiego kalendarium październikowych świąt i rocznic, które – jak co miesiąc – zaprezentowano w lekkiej, przystępnej formie. Uczestnicy przypomnieli sobie m.in. o Światowym Dniu Zwierząt, Dniu Nauczyciela czy Międzynarodowym Dniu Białej Laski. Szczególne miejsce zajęły wspomnienia o Fryderyku Chopinie oraz tragicznie zamordowanym księdzu Jerzym Popiełuszce. Była to symboliczna zapowiedź głównej części spotkania – opowieści o innym artyście, dla którego polskość była niezłomnym drogowskazem.
Prelekcja Prezesa TPZ Zbigniewa Teofila Jacha ukazała życie Ignacego Jana Paderewskiego w niezwykle bogatych barwach. Uczestnicy poznali początki kariery przyszłego geniusza fortepianu, jego dzieciństwo w Kuryłówce, patriotyczne wychowanie oraz dramat rodzinny po śmierci matki i niedługo również ojca. Usłyszeli też o trudzie nauki gry na fortepianie, latach studiów w Berlinie i Wiedniu, przyjaźni z Heleną Modrzejewską, a także o triumfalnym debiucie w Paryżu w 1888 roku – wydarzeniu, które otworzyło mu drzwi do światowej kariery.
Opowieść łączyła w sobie zarówno anegdoty z życia artysty, jak i refleksję nad jego rolą w historii Polski. Paderewski, określany mianem „artysty, który wygrał Polskę na fortepianie”, był nie tylko mistrzem muzyki, ale i politykiem o nieprzeciętnym poczuciu misji. To on współtworzył słynny memoriał do prezydenta Woodrowa Wilsona, dzięki któremu punkt trzynasty jego orędzia z 1918 roku gwarantował Polsce niepodległość. Został premierem i ministrem spraw zagranicznych w rządzie odrodzonej Rzeczypospolitej.
Podczas spotkania przywołano także późniejsze lata życia Paderewskiego – jego powojenne wystąpienia, działalność na rzecz polskiej diaspory, a wreszcie ostatnie dni w USA, gdzie zmarł w 1941 roku. Cytowane słowa artysty „Nie zginie Polska, bracia nasi umęczeni” brzmiały jak apel o jedność i wiarę w siłę narodu. Jak przypomniano, jego prochy wróciły do wolnej Polski w 1992 roku i spoczęły w warszawskiej Archikatedrze św. Jana.
Nie zabrakło refleksji nad jego ponadczasowym poczuciem humoru i błyskotliwością – uczestnicy usłyszeli m.in. słynną anegdotę z rozmowy Paderewskiego z francuskim premierem Clemenceau, w której artysta dowcipnie odparł stereotyp o „pijanym Polaku”.
Towarzystwo Przyjaciół Zambrowa zapowiedziało kontynuację cyklu spotkań, które – jak podkreślono – są nie tylko lekcją historii, lecz także sposobem budowania lokalnej wspólnoty opartej na pamięci i szacunku dla narodowych wartości.
Towarzystwo Przyjaciół Zambrowa to organizacja, która z niezwykłym zaangażowaniem promuje nasze miasto i jego historię, integrując lokalną społeczność poprzez liczne wydarzenia. Dzięki takim inicjatywom lokalna historia staje się bliska wszystkim pokoleniom zambrowian.
Jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś koniecznie zainstaluj naszą aplikację, która dostępna jest na telefony z systemem Android i iOS.
Chcesz być na bieżąco z wieściami z naszego portalu? Obserwuj nas na Google News!
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie