Uczniowie z „Czerwoniaka” na praktykach we Włoszech [FOTO]

W amerykańskim liceum odbyła się lekcja, której tematem były procesy czarownic w Salem. Nauczyciel zapowiedział, że zagrają w grę. Każdemu z was szepnę na ucho, czy jest czarownicą, czy zwykłą osobą. Waszym celem jest zbudowanie jak największej grupy, w której NIE ma czarownicy. Jeśli na koniec okaże się, że w grupie znajduje się choć jedna czarownica – wszyscy uczniowie z tej grupy dostają ocenę niedostateczną. Nastolatkowie zaczęli przesłuchiwać i badać się wzajemnie. Kto jest czarownicą? Kogo nie przyjąć do swojego grona, by nie oblać? Po pewnym czasie utworzyła się jedna dość duża grupa, ale większość uczniów podzieliła się na małe, zamknięte grupy, odrzucając każdego, kto ich zdaniem wywoływał choćby cień podejrzenia. Koniec gry! – powiedział nauczyciel - Teraz wszystkie czarownice, proszę, podnieście ręce! Nikt nie podniósł. Uczniowie byli zdezorientowani. „Bez sensu ta gra, nauczyciel wszystko schrzanił!” Ja? - odpowiedział nauczyciel – A czy w Salem były czarownice? Czy też może po prostu tłum uwierzył w to, co im wmówiono? To lekcja o tym jak łatwo podzielić społeczność. Wystarczy strach, by ludzie zaczęli szukać kozła ofiarnego. Ludzi, których można obwinić o wszystko, co złego nam się przytrafia. Inflacja, strach przed wojną, niepewność jutra, lęk o utratę pracy – wystarczy kogoś obwinić i od razu łatwiej żyć! To mechanizm występujący we wszystkich kulturach. W momencie kryzysu grupa ludzi szuka ofiary, na którą można zrzucić winę. Ofiara staje się obiektem agresji całej społeczności. Po to, by uśmiercając, bądź wykluczając ją, grupa odzyskała spokój i równowagę. Tak działo się z Żydami, których najpierw wykluczano symbolicznie każąc nosić opaski z Gwiazdą Dawida. Kiedy większość społeczeństwa już przyzwyczaiła się, że to „gorsi”, bo naznaczeni, wówczas łatwiej było ich aresztować. Usuwać ze społeczności. Wywozić gdzieś, gdzie ich mordowano. Nikt nie pytał gdzie znikają żydowscy sąsiedzi. Mechanizm świetnie rozumieją politycy. PiS, które znajduje wciąż „kozły ofiarne” i szczuje przeciwko nim. Uchodźcy, osoby LGBT, lekarze, sędziowie, nauczyciele... każdy się nada. Na skrajnej prawicy to działa jako element spajający grupę. Stąd wciąż żywe narracje o „żydowskim spisku”, Ukraińcach mających gotować nam „drugi Wołyń”, albo przynajmniej „zabierającym Polakom pracę”.