Pielęgniarki twoim wsparciem w leczeniu cukrzycy

Tak brzmi hasło tegorocznego Światowego Dnia Cukrzycy obchodzonego właśnie dziś, w rocznicę urodzin odkrywcy insuliny - Fredericka Bantinga, a ustanowionego przez Międzynarodową Federację Diabetologiczną w 1991 roku, po 70 latach od czasu odkrycia hormonu. Głównym celem akcji jest zwiększenie świadomości odnośnie przyczyn, objawów, sposobu leczenia i powikłań związanych z cukrzycą, a także jak ogromną rolę w opiece nad pacjentem diabetologicznym odgrywają pielęgniarki.

Światowy Dzień Cukrzycy przypada 14 listopada i każdego roku poświęcony jest innemu tematowi. Ostatnie dwa lata odnosiły się do rodziny i cukrzycy. W tym roku Międzynarodowa Federacja Diabetologiczna (International Diabetes Federation) ustaliła, że tematem przewodnim będzie: Cukrzyca i pielęgniarki. Natomiast hasłem szczegółowym jest: „Pielęgniarki twoim wsparciem w leczeniu cukrzycy”.

Kampania ma na celu podniesienie świadomości na temat kluczowej roli, jaką pielęgniarki odgrywają we wspieraniu osób chorujących na cukrzycę:

• wczesnym diagnozowaniu cukrzycy i zapewnianiu szybkiej interwencji;
• zapewnianiu przeszkolenia diabetologicznego i wsparcia psychologicznego;
• zwracaniu uwagi na czynniki ryzyka cukrzycy typu 2 celem jej zapobiegania.

Istnieje ogromne zapotrzebowanie na większą ilość edukacji i funduszy celem wyposażenia pielęgniarek w umiejętności, dzięki którym mogą wspierać osoby z cukrzycą oraz te będące w grupie ryzyka zachorowania na cukrzycę typu 2.

Sprawdź, czy masz predyspozycje rozwoju cukrzycy typu 2 w ciągu najbliższych 10 lat:
https://www.idf.org/type-2-diabetes-risk-assessment/

Cukrzyca to choroba przewlekła, której w dużej mierze można zapobiegać. Rozwija się, gdy trzustka nie wytwarza wystarczającej ilości insuliny lub organizm nie jest w stanie właściwie wykorzystywać wytworzonej insuliny, co prowadzi do podwyższonego stężenia glukozy we krwi. Istnieją trzy typy cukrzycy:

• cukrzyca typu 1 - organizm nie wytwarza własnej insuliny. Zgodnie z obecnym stanem wiedzy cukrzycy typu 1 nie da się zapobiegać. Wśród objawów wyróżnia się: wydalanie nadmiernej ilości moczu (poliuria, czyli wielomocz), nadmierne pragnienie (polidypsja), stale utrzymujące się uczucie głodu, utrata masy ciała, zaburzenia widzenia i uczucie zmęczenia. Te objawy mogą się pojawić nagle – wraz z chorobą o ostrym przebiegu.
• cukrzyca typu 2 - rozwija się na skutek nieprawidłowej gospodarki insulinowej organizmu. Stanowi 90% przypadków cukrzycy na świecie i w dużej mierze można jej zapobiegać. Objawy mogą być podobne jak w przypadku cukrzycy typu 1, ale często o mniejszym nasileniu. W związku z tym choroba może być zdiagnozowana dopiero po upływie kilku lat od jej wystąpienia – gdy dojdzie do powikłań. Do niedawna cukrzycę typu 2 uważano za chorobę osób w średnim i podeszłym wieku, ale jej występowanie gwałtownie rośnie we wszystkich grupach wiekowych i coraz częściej chorują na nią dzieci i młodzież.
• cukrzyca ciążowa - hiperglikemia, która po raz pierwszy jest rozpoznana w przebiegu ciąży. Objawy cukrzycy ciążowej są podobne, jak w przypadku cukrzycy typu 2. Cukrzycę ciążową najczęściej diagnozuje się podczas badań kontrolnych, które przechodzą kobiety w ciąży, a nie na podstawie zgłaszanych objawów. Najczęściej występuje tylko okresowo, ale u kobiet z cukrzycą ciążową w przyszłości może rozwinąć się cukrzyca typu 2.

Leczenie cukrzycy polega na obniżaniu poziomu glukozy we krwi – znanego czynnika ryzyka prowadzącego do uszkodzenia naczyń krwionośnych, przez co rośnie zagrożenie chorobami układu krążenia. Pacjenci z cukrzycą typu 1 muszą przyjmować insulinę. Osoby, u których stwierdzono cukrzycę typu 2, mogą przyjmować leki doustne, ale również w ich przypadku może być konieczne podawanie insuliny.

Cukrzyca to jedna z głównych przyczyn utraty wzroku, niewydolności nerek, amputacji kończyn dolnych, pociąga za sobą także inne długofalowe skutki zdrowotne. Dlatego osoby chore powinny przechodzić regularne badania kontrolne w kierunku retinopatii, wykrycia wczesnych objawów chorób nerek, badania stóp (podologia) oraz kontroli ciśnienia krwi i poziomu cholesterolu. Leczenie należy wspierać poprzez wprowadzenie czterech (omówionych wyżej) zmian w stylu życia.