Niedziela Palmowa

Dziś (20 marca) o dwa tygodnie wcześniej niż w ubiegłym roku obchodzona jest "Niedziela Palmowa", która rozpoczyna Wielki Tydzień w Kościele Rzymsko-Katolickim. Niedziela Palmowa, którą niegdyś nazywano "kwietną" lub "wierzbną", obchodzona jest na pamiątkę wjazdu Jezusa do Jerozolimy.

Do dziś zachował się zwyczaj święcenia palm. Palemki mogą być wykonane z gałązek wierzbowych, leszczyny, sosny, jałowca, malin, czy porzeczek, ozdobione kwiatkami, mchem, ziołami, kolorowymi piórkami (nie powinny jednak zawierać gałązek topoli).

Po poświęceniu palemki, bije się nią domowników, by zapewnić im szczęście na cały rok. Wg tradycji połknięcie jednej święconej bazi wróży zdrowie i bogactwo. Dawniej na wsiach dawano je także bydłu, a wygotowaną z niej wodą pojono ptactwo domowe. Palemki zatknięte za obraz lub włożone do wazonu, chronić mają mieszkanie przed nieszczęściem i złośliwością sąsiadów. Podczas burzy, palmę i zapaloną gromnicę, trzymano w oknie, by nieszczęście omijało dom.

Do dziś pewne elementy staropolskich zwyczajów pozostały. Z rana osoba, która wcześniej w domu wstanie bije palemką pozostałych domowników mówiąc rymowankę "Plama bije - nie zabije, Wielki Dzień - za tydzień, malowane jajko zjesz" lub temu podobne. W Palmową Niedzielę zambrowiacy zmierzają z palemkami do Kościołów, gdzie odczytywana jest (z podziałem na role) "męka Chrystusa" oraz święcone są przynoszone przez wiernych palemki.