Uczniowie szkół podstawowych rywalizują o tytuł Mistrza Ortografii 2025 [FOTO]

Uczniowie szkół podstawowych z terenu powiatu zambrowskiego rywalizowali dzisiaj o tytuł Mistrza Ortografii 2025. Uczestników podzielono na dwie grupy wiekowe. Zwycięzców poznamy za tydzień.

Finał konkursu o tytuł Mistrza Ortografii szkół podstawowych odbył się dzisiaj, 21 maja w Miejskim Ośrodku Kultury w Zambrowie. Uczniowie rywalizowali w dwóch grupach wiekowych: klasy I-III (7 osób) i klasy IV- VIII (14 osób). Wśród uczestników dzisiejszego konkursu byli uczniowie ze szkół podstawowych w Zambrowie, Osowcu, Starym Zakrzewie, Szumowie i Rutkach-Kossakach.

Na wyniki konkursu uczestnicy będą musieli poczekać tydzień, do 28 maja. W tym czasie komisja konkursowa oceni prace. Tytuł Mistrza Ortografii Szkół Podstawowych otrzyma osoba, która popełniła dzisiaj najmniejszą ilość błędów. Dla laureatów konkursu przewidziane są nagrody rzeczowe i dyplomy.

Poniżej przedstawiamy treść dzisiejszych dyktand, które opracowała pani Ewelina Kulczyńska.

Dyktando klasy I-III

Przygoda nad morzem

Rozpoczęły się wymarzone wakacje. Hania i Grześ wyjechali nad morze z rodzicami. Pewnego dnia obudzili się wcześnie rano i udali się na plażę, gdzie słońce muskało cieplutkimi promieniami ich bladoróżową skórę. Rodzeństwo rozrzuciło różnokolorowe foremki z przezroczystej reklamówki i zaczęło konstruować zamek z piasku. Budowla nabierała kształtu i stawała się coraz bardziej rozłożysta, a wokół niej stąpały srebrzyste mewy. Hania znalazła muszelkę, która błyszczała wśród ziaren piasku, a Grześ spostrzegł bursztyn wyniesiony na brzeg przez falę wzburzonego morza. Niespodziewanie na niebie pojawiły się ciemne chmury, które nie zwiastowały nic przyjemnego. Zerwał się porywisty wiatr i  po chwili lunęło. Rodzina chyżo schowała się pod dużym parasolem, czekając, aż deszcz przestanie padać. Kiedy burza minęła, morze stało się spokojne, a na plaży pojawiła się tęcza i zaświeciło słońce. Hania i Grześ pobiegli do wody, skacząc przez niewysokie fale i zbierając kamyczki. Wieczorem, przy ognisku, piekli kiełbaski i opowiadali sobie humorystyczne historie. Wszyscy byli szczęśliwi i pełni entuzjazmu. Nie mogli się doczekać kolejnej przygody.

Dyktando klasy IV-VIII

Tajemnica w archiwum

Grupa żądnych wiedzy nastolatków postanowiła odwiedzić miejskie archiwum, które znajdowało się w centrum, w zabytkowym gmachu przy ulicy Żurawiej. Nie była to zwykła wycieczka, lecz misternie zaplanowany wojaż w poszukiwaniu śladów dawnej legendy o zaginionym kronikarzu i ukrytym skarbie. Wiedzieli, że w tym miejscu przechowywane są nie tylko dokumenty, ale również tajemnicze, historyczne zapiski z dawnych czasów oraz manuskrypty z nieczytelnymi hieroglifami. Po przekroczeniu monumentalnej, żelaznej bramy, natychmiast poczuli chłód i wilgoć, charakterystyczną dla tych archaicznych, zaskorupiałych budynków. Mężczyzna o surowym spojrzeniu poprowadził nastolatków przez długie korytarze wypełnione mnóstwem regałów, uginających się pod ciężarem pożółkłych pergaminów i skórzanych aktówek. Niektóre wyglądały na nietknięte od dziesięcioleci. „Wszystko tu jest niewyobrażalnie unikatowe” – oznajmił poważnie, wskazując na zakurzone zbiory.

Jeden z chłopców z zainteresowaniem przeglądał księgi. Młody badacz analizował skomplikowane inskrypcje, posiłkując się słownikiem i encyklopedią. Koleżanki wpadły na pomysł, by sprawdzić, czy w archiwum znajdują się jakiekolwiek dokumenty o zaginionym skarbie sprzed trzystu lat w okolicy jeziora Ruczaj. Nagle z jednej z książek wypadła stara mapa, mocno zażółcona  i nieco uszkodzona. Przedstawiała ona miejsce ukrycia skarbu, ale część była zasłonięta plamami tuszu, co utrudniało odczytanie zapisków. Zanim zdążyli cokolwiek zrozumieć, pracownik archiwum pośpiesznie przybliżył się i kategorycznie zabronił im zabierać jakiekolwiek przedmioty, tłumacząc, że wszystko należy do państwa. Chociaż tętno bicia serca było szybkie z ekscytacji, musieli zgodzić się na natychmiastowe zakończenie wizyty, zostawiając mapę na stole.

Opracowała: Ewelina Kulczyńska