Terytorialsi uczestniczyli w 30. Pieszej Pielgrzymce Wojska i Służb Mundurowych na św. Górę Grabarkę [FOTO]

Boska Liturgia w Cerkwi Zmartwychwstania Pańskiego w Siemiatyczach rozpoczęła 30. Pieszą Pielgrzymkę Wojska i Służb Mundurowych na Świętą Górę Grabarkę. Już po raz siódmy w pielgrzymce uczestniczyli żołnierze 1 Podlaskiej Brygady Obrony Terytorialnej. Na szlak ruszyli z Dowódcą Wojsk Obrony Terytorialnej gen. bryg. dr. Krzysztofem Stańczykiem i Dowódcą 1 PBOT płk. Mieczysławem Gurgielewiczem na czele.

Święta Góra Grabarka to miejsce, gdzie znajduje się najważniejsze sanktuarium prawosławne, mające dla wyznawców obrządku wschodniego takie znaczenie, jak Jasna Góra w Częstochowie dla katolików.

W poniedziałkowy poranek, 18 sierpnia kilkudziesięcioosobowa grupa żołnierzy 1PBOT wraz z dowódcą WOT i dowódcą brygady rozpoczęła swoją wędrówkę w 30. Pieszej Pielgrzymce Wojska i Służb Mundurowych na Świętą Górę Grabarkę. Po Boskiej Liturgii sprawowanej w cerkwi p.w. Zmartwychwstania Pańskiego w Siemiatyczach pielgrzymi wyruszyli w drogę. Kilkunastokilometrową trasę pokonali niosąc wspólny krzyż wotywny oraz wiele krzyży indywidualnych. Krzyż był niesiony na kolejnych odcinkach trasy przez żołnierzy oraz pozostałe służby mundurowe.

Wraz z żołnierzami na pątniczy szlak wyruszyli studenci oraz uczniowie uczelni i szkół mundurowych, funkcjonariusze i pracownicy: Straży Granicznej, Policji, Państwowej i Ochotniczej Straży Pożarnej, Służby Więziennej, Służby Celno-Skarbowej, Straży Ochrony Kolei, Lasów Państwowych, oraz urzędnicy i pracownicy innych formacji mundurowych wraz z ich rodzinami. W miejscach postoju pielgrzymi nie tylko mogli odpocząć przed wyruszeniem na kolejny odcinek trasy, lecz również posilić się tym, co przygotowali mieszkańcy mijanych miejscowości. Po dotarciu do celu pielgrzymi zostawili krzyże wraz ze swoimi intencjami na Grabarce, gdzie trwają obchody święta Przemienienia Pańskiego.

Święta Góra Grabarka, znajdująca się kilkanaście kilometrów od Siemiatycz, to miejsce słynące cudami. Na początku XXVIII wieku wierni, którzy przynieśli tu krzyże, pili wodę ze źródełka i obmywali się nią, znaleźli ratunek przed szalejącą epidemią cholery. Do dziś pielgrzymi przynoszą ze sobą krzyże, które pozostawiają z modlitwą w sanktuarium.