Jan Możdżeń był bohaterem spotkania w zambrowskiej RIH [FOTO]

Żołnierz, który brał udział w walkach za naszą Ojczyznę - Jan Możdżeń był głównym bohaterem wczorajszego spotkania, jakie miało miejsce przy Regionalnej Izbie Historycznej MOK w Zambrowie.  

Wczorajsze spotkanie przy Regionalnej Izbie Historycznej Miejskiego Ośrodka Kultury w Zambrowie miało na celu przybliżenie sylwetki polskiego żołnierza, który opisał swoje przeżycia w pamiętniku, jaki trzy lata temu trafił do Jarosława Strenkowskiego z zambrowskiej Regionalnej Izby Historycznej. Zapełniony drobnym pismem czarny brulion dostarczyły Marta Leśniewska i Elżbieta Glińska. Już wstępna analiza wystarczyła, aby stwierdzić, że to wartościowy zabytek.

Kolejne cenne pamiątki związane z Janem Możdżeniem przekazali Sabina Pitas, Zbigniew Kulesza i Leszek Opara. Archiwalne dokumenty dostarczyli również Ewa i Tomasz Faszczowie. Istnieje szansa, że pozwolą one w znaczny sposób uszczegółowić losy kaprala Możdżenia.

Wczorajsze wydarzenie rozpoczęło się odśpiewaniem hymnu narodowego i „Bogurodzicy”. Następnie powitano przybyłych gości, wśród których znaleźli się przedstawiciele rodziny Jana Możdżenia, a także osoby, które przyczyniły się do poznania losów tego żołnierza. Następnie wykłady wygłosili prof. Maciej Karczewski, który mówił o „Mikrohistoriach i ich roli w kształtowaniu pamięci tożsamości”, oraz prof. Krzysztof Filipow, który w referacie pt. „Ocalić Ojczyznę. Wojna polsko-sowiecka 1918-1920” przybliżył wydarzenia wojny polsko-bolszewickiej. Ostatni z prelegentów - Jarosław Strenkowski opowiedział zebranym o losach Jana Możdżenia, jakie udało się ustalić na podstawie znalezionego w 2018 roku w Zagrobach-Łętownicy żołnierskiego pamiętnika.

Po wykładzie uczestnicy mieli okazję obejrzeć zdjęcia, kartki pocztowe i inne pamiątki związane z Janem Możdżeniem.

Jan Możdżeń przyszedł na świat 1902 w roku w Rogoźniku - obecnie gmina Bobrowniki, powiat będziński w województwie śląskim - jako trzecie z kolei dziecko Tomasza i Marcjanny Możdżeniów. Prawdopodobnie ukończył szkołę powszechną w Rogoźniku. Pochodził z rodziny patriotycznej. Wszyscy czterej synowie Tomasza i Marcjanny - Ignacy, Jan, Stanisław i Józef związani byli z wojskiem.

Jan chciał zostać żołnierzem marynarki wojennej. W maju 1920 roku trafił do Torunia i tam rozpoczął służbę w II kompanii ćwiczebnej. Służył w II batalionie morskim dowodzonym przez kpt. Adama Mohuczego. Brał udział w bitwie pod Złotorią. W wyniku przypadku, kiedy wybrał się po prowiant z kolegą, stracili kontakt ze swoim batalionem. Wyruszyli do Małkini, a następnie skierowani zostali do Komorowa pod Ostrowią Mazowiecką, gdzie trafili do formującego się 47. Pułku Piechoty. Przyszło mu służyć w 5. kompanii i z nią ponownie wyruszył na front.

Był uczestnikiem bitwy warszawskiej i bitwy niemeńskiej. Po zakończeniu działań wojennych zatrzymał się w Stryju. Tam zgłosił się na kurs podoficerski organizowany przez 46. Pułk Piechoty. Został zdemobilizowany w 1924 roku. W 1926 roku był podoficerem baonu szkolnego podchorążych rezerwy nr 5 w podkrakowskim Łobzowie. W tym baonie służył w stopniu sierżanta. W 1931 roku pojawiał się na ćwiczeniach na poligonie w Czerwonym Borze. Być może właśnie w tym czasie poznał swoją przyszłą żonę Henrykę Skarzyńską. Kilka lat później razem z nią zamieszkał w Zagrobach-Łętownicy (gmina Zambrów).

Ostatnim akcentem wojskowym Jana Możdżenia jest zdjęcie kadry 8. Pułku Piechoty Legionów w Lubinie. W okolice Zambrowa wrócił z żoną po wybuchu wojny niemiecko-rosyjskiej. W okresie powojennym organizował Ochotniczą Straż Pożarną w Zagrobach-Łętownicy. Był też sołtysem i animatorem życia kulturalnego.

Zmarł w 1953 roku. Pochowany został na zambrowskim cmentarzu parafialnym. Jego grób istnieje do dzisiaj.