Młodzież z "Piątki" opowiedziała o świętym Stanisławie Kostce [FOTO]

Tym razem młodzież z "Piątki", pod czujnym okiem siostry Angeli, przygotowała montaż słowno-muzyczny poświęcony świętemu Stanisławowi Kostce. Święty jest patronem Polski, ministrantów, dzieci i młodzieży, a także Katolickiego Towarzyszenia Młodzieży.

Wprawdzie wspomnienie liturgiczne św. Stanisława Kostki wypada 18 września, to już dzisiaj parafianie kościoła pw. Trójcy Przenajświętszej w Zambrowie mogli przybliżyć sobie postać świętego. Wszystko za sprawą spektaklu, jaki przygotowała młodzież ze Szkoły Podstawowej nr 5 pod kierunkiem siostry Angeli.

Wierni obecni na dzisiejszej wieczornej mszy obejrzeli montaż słowno-muzyczny poświęcony świętemu Stanisławowi Kostce. W rymowanym opowiadaniu młodzież opowiedziała historię katolickiego świętego. Uczniowie dołożyli wszelkich starań, aby jak najlepiej i najdokładniej oddać widzom obraz świętego Stanisława Kostki, patrona Polski, ministrantów, dzieci i młodzieży.

Uroczystość św. Stanisława Kostki w zambrowskiej farze obchodzona będzie jutro, 18 września. Rozpocznie się mszą św. o godz. 9:00. Potem wszyscy przejdą do hali sportowej przy Szkole Podstawowej nr 5 w Zambrowie, gdzie odbędzie się festyn rodzinny. Na zakończenie, po wieczornej mszy św. w "Trójcy" będzie miała miejsce projekcja filmu pt. „Cuda z nieba”.

Stanisław Kostka urodził się w Rostkowie pod Przasnyszem jesienią 1550 roku. Był synem kasztelana zakroczymskiego Jana Kostki i Małgorzaty z Kryskich. Ochrzczono go w kościele farnym w Przesnyszu. Obydwie rodziny Kostków i Kryskich były w XVI wieku dobrze znane w Polsce. Jan Kostka był średnio zamożnym szlachcicem. Stanisław miał trzech braci i dwie siostry. Do czternastego roku życia przebywał w domu rodzinnym w Rostkowie. Jego rodzice wychowywali swoje dzieci w atmosferze religijnej, w poszanowaniu zasad chrześcijańskich, zaprawiali je do modlitwy i uczciwości.

Stanisław był dzieckiem bardzo pobożnym, skłonnym do wzruszeń, wcześnie rozpoczął pogłębione życie religijne, w którym szczególną rolę odgrywała cześć dla Matki Bożej. Jeżeli ktoś wyrażał się w jego obecności nieprzyzwoicie, wówczas chłopiec bladł, robiło mu się słabo, a nawet mdlał. Mały Stanisław Pierwsze nauki pobierał w domu od rodziców, a może też od miejscowego kapelana ich prywatnej kaplicy. Potem kształcił się i wychowywał pod opieką Jana Bilińskiego. Na dalsze studia rodzice wysłali Stanisława i jego brata Pawła do Wiednia, w którym znajdowało się gimnazjum prowadzone przez jezuitów. 

Stanisław był w nauce pilny, pracowity i dokładny. Uczył się greki, niemieckiego i włoskiego. Równolegle z nauką ćwiczył się w pobożności, umartwieniach i kontemplacji w myśl regulaminu gimnazjum: „Taką pobożnością, taką skromnością i takim poznaniem przedmiotów niech się uczniowie starają ozdobić swój umysł, aby się mogli podobać Bogu i ludziom pobożnym, a w przyszłości ojczyźnie i sobie samym przynieść korzyść”. 

Prawdopodobnie już wtedy Stanisław uświadomił sobie, że pragnie wstąpić do Towarzystwa Jezusowego (Zakonu Jezuitów). Nie dbał o zabawy, towarzystwo, hałaśliwe spotkania studenckie przy winie. Musiał znosić kpiny, a nawet bicie zarówno od swojego brata Pawła, jak i od kolegów.  Stanisław napisał do ojca, prosząc o zezwolenie na wstąpienie do Towarzystwa Jezusowego. Spotkał się jednak ze zdecydowaną, gniewną odmową. Wówczas sam zwrócił się z prośbą o przyjęcie go do klasztoru do prowincjała o. Wawrzyńca Magiussa, który nie mając zgody rodziców, również zdecydowanie odmówił jego przyjęcia. Zakon nie chciał narażać się na zarzut, że zwabia młodych ludzi do swego zgromadzenia wbrew woli ich rodziców.

W tej sytuacji Stanisław 10 sierpnia 1567 roku opuścił potajemnie Wiedeń i udał się do Rzymu do samego generała zakonu o. Franciszka Borgiasza. W Augsburgu zatrzymał się u prowincjała Górnych Niemiec o. Piotra Kanizjusza, który widząc gorliwość Stanisława, wystawił mu bardzo pochlebną opinię w liście do generała zakonu i poparł go w staraniach przyjęcie do zgromadzenia. Kiedy Kostka dotarł do Rzymu, 28 października 1567 roku spełniło się jego pragnienie: został przyjęty do Towarzystwa Jezusowego, gdzie spędził niespełna 10 miesięcy.

Zmarł z wyczerpania w nocy z 14 na 15 sierpnia 1568 roku.

Papież Klemens X w 1674 roku ogłosił go jednym z głównych patronów Polski i Litwy, a w 1723 roku papież Benedykt XIII kanonizował Stanisława Kostkę.