Książki, które uczą sztuki porozumiewania się w duchu empatii. Zapraszamy do biblioteki – do Działu Pedagogicznego

„Porozumienie bez przemocy” to filozofia, która jest autentyczną księgą życia. Książki, które zostały jej poświęcone, pokazują, jak komunikować się z innymi z poszanowaniem poczucia godności i wartości – własnego oraz drugiego człowieka. To publikacje, które przywracają znaczenie takim kategoriom, jak wrażliwy język serca oraz świadoma, dojrzała komunikacja, nastawiona na zrozumienie, a nie na niszczenie, osądzanie i manipulowanie, pozbawiona pancerza uprzedzeń, błędnych nawyków myślowych, stereotypów mentalnych, egocentryzmu, oparta na szacunku dla odmienności drugiego człowieka i jego granic. Czy jest to możliwe? Aby się o tym przekonać, warto skorzystać z księgozbioru znajdującego się w Dziale Pedagogicznym biblioteki miejskiej.

Porozumiewanie się bez przemocy należy przyswajać od dzieciństwa, ale tak naprawdę nigdy nie jest za późno, by porzucić styl oparty na osądzaniu, szufladkowaniu, napastliwości, etykietowaniu, obrażaniu, atakowaniu, poniżaniu, ranieniu drugiego człowieka. Patrzymy na kogoś, ale nie widzimy go. Słuchamy kogoś, ale nie słyszymy. Nie widzimy drugiego człowieka takim, jakim jest naprawdę. Widzimy i słyszymy swoje osądy, poddajemy się bezwiednie swoim uprzedzeniom. Tak jak w wierszu Różewicza „List do ludożerców”: ja, mój, moje. Nie uświadomiono nam, jak wyzwolić się z tego ograniczającego nas sposobu reagowania na drugiego człowieka, którego poddajemy osądom, etykietowaniu, stygmatyzowaniu, bo nie pasuje do naszych standardów czy wyobrażeń. Pozostajemy głusi na głos empatii, bezwiednie kierując się w odbiorze innych językiem oceniania i negowania. A jednak głuchota wewnętrzna i ślepota wewnętrzna są uleczalne ‒ tak przekonują książki poświęcone porozumiewaniu się w duchu empatii. Tylko od nas samych zależy, co zrobimy z nawykami myślowymi ograniczającymi budowanie konstruktywnych relacji. 

„Język żyrafy” jest przeciwwagą dla stylu komunikacji opartej na „języku szakala”. Czy stać mnie na życzliwość, na dojrzałą reakcję pozbawioną piętnowania, upokarzania, dyskredytowania? Czy umiem rozmawiać z zachowaniem szacunku, mimo różnicy poglądów, nie raniąc rozmówcy i nie atakując go? Czy mam świadomość, że to ja jestem odpowiedzialny za swoje reakcje, a nie mój rozmówca? To ja decyduję, jak zareaguję: podążę bezwiednie za nawykiem i dam upust ślepej, irracjonalnej złości, paląc, tratując i niszcząc relacje – czy przeciwnie: spróbuję zrozumieć, uznam czyjeś prawo do odmiennych poglądów? Nawykowo wpadając w zacietrzewienie, impulsywną złość, która działa jak mechanizm, jak wypracowany latami automatyzm, niszczymy, burzymy i miażdżymy więzi, o które warto się zatroszczyć. Odpychamy od siebie – a nie przyciągamy. Stawiamy barykady, a nie mosty. 

Każdy ma swoje granice. W swoich granicach ma też prawo do swoich myśli, uczuć, poglądów i potrzeb. Czy konstruktywnego reagowania na innych ludzi można się nauczyć? Sztuka porozumiewania się bez przemocy jest możliwa do opanowania dla ludzi świadomych, chcących nad sobą pracować. Zamiast więc potępiać ludzi, próbujmy ich zrozumieć. Zamiast krytykować, zastanówmy się, dlaczego wyznają takie, a nie inne poglądy. Jakie przeżycia ich do tego skłaniają? Jakie doświadczenia, obserwacje i jakie refleksje na temat otaczającego świata ukształtowały ich osobowość?

Książki o „języku żyrafy” to pokrzepiająca, otwierająca oczy i serce lektura. Książki są dostępne w naszych zbiorach.

Zapraszamy do Działu Pedagogicznego codziennie w godzinach 10.00–18.00, w środy do 15.30.

#DziałPedagogicznyBibliotekadlaprofesjonalisty